PC's Juke Joint CC Palethe Pelt (25-05-2022) report & photo credits: Freddie info organisatie: CC Palethe info band: PC's Juke Joint © Rootsville 2022

De lente is volop in het land en dus ook tijd voor Patrick Cuyvers om zijn "PC's Juke Joint" anno 2022 voor te stellen in "CC Palethe" in Pelt. Nu maar hopen dat mijn 'Chauffeur Blues' zijn GPS de gemeente Pelt weet te vinden want sinds 2019 zijn Overpelt en Neerpelt één en dezelfde gemeente. Bijna 4 jaar al, maar er was ook zo iets als corona weet je wel.

PC aka Patrick Cuyvers en zijn "Juke Joint" zijn hier in "CC Palethe" een jaarlijks terugkerend fenomeen. Een avond vol met hoogstaande en verrassende wendingen. Altijd gevuld met steengoede muzikanten kan je wel stellen dat dit jaar de lat wel erg hoog werd gelegd. Naast PC en zijn beast staan ook op de affiche zangeres Karen Veressen en gitarist Fabio Canini. Karen Verresen liet al van zich spreken toen ze op 17-jarige leeftijd de 'Baccara beker' op haar naam wist te schrijven en bracht met haar band 'Bovarii' in 2012 het album 'Love and Tim' uit. Fabio Canini kennen ze in Limburg, en ook ver daarbuiten, als de gitarist van 'Along Comes Mary' waarvan ik vorig jaar nog een semi-akoestische en hoogstaande avond kon beleven.

Voeg daarbij nog de ritme sectie van 'Alain Pire Experience' bestaande bassist René Stock en batteur Marcus Weymaere en je hebt hier een toch wel niet alledaagse band op de bühne staan. Maar Patrick zou PC niet zijn als er nog iets in zijn hoge hoed zou zitten en... wat voor iets. Uit Nederland zijn ook overgekomen Malford Milligan en Jack Hustinx van de 'Southern Aces'. Beiden leven meer in Austin TX. dan in de Nederlandse polders en hebben nog maar recent de 'I Was A Witness' tour achter de rug. Hoogstaande affiche dus en het kon dan ook niet anders of het bordje 'Sold Out' kwam hier aan de deur van 'CC Palethe' te hangen. Van het verre 'Gevarenwinkel' richting Pelt dus...

Na een verwelkomingswoordje van artistiek directeur Tom Coppers is het woord nu aan gastheer Patrick Cuyvers die ons meteen met de neus op de harde realiteit drukt door ons aan het overlijden van 'Tiny Legs Tim' (1978-2022) te herinneren. De show must go on, en zo zou ook Tim De Grave dit gewils hebben. PC, Fabio, Marcus en René beginnen eraan met Otis Rush' zijn 'Natural Ball' uit 1976 en meteen zit de sfeer er al in. Ook de talrijke abonnementhouders voelen dat dit niet zo maar een verloren avond zou gaan worden. Negen edities lang al weet Patrick Cuyvers hier iedereen zonder moeite te entertainen. Old school rhythm 'n blues of een jumpin' bluesje zoals Louis Jordan's 'I Want You To Be My Baby', dat Billie Davius in 1958 reeds de charts inzong, je voelt dat de avond nu al niet meer stuk kan.

Dan maar meteen de eerste gaste aankondigen en dit is niemand minder dan Karen Veressen. Toegeven dit is voor mezelf nog een onbeschreven blad maar al met de eerste noten van 'Somewhere over the Rainbow' weet ze me meteen in te palmen. Met haar krachtige en zuivere stem en op een jazzy manier en de flair van een grote diva komt ze hier bij iedereen in de 'Palethe' de oh's en de ah's te ontluiken. Om Randy Newman's 'Guilty' om te toveren tot wat een jazzy standard zou kunnen zijn moet je ballen aan je lijf hebben, en dat heeft deze 'Karen Veressen'. Iedereen ook zo meteen onder de indruk van van Nina Simone's haar million selling het 'My Baby Just Care For Me' om zo het eerste gedeelte jazzy en in grote stijl af te sluiten.

Meteen terug de schwung erin bij aanvang van het tweede gedeelte en zo openen 'PC' en zijn band gezwind met Ray Charles' 'I Got A Woman'. Als grote fan van Luk Renneboog aka Luke Walter Jr. (1947-1996) brengt hij bij deze ook een hommage door het brengen van 'With You On My Mind' en dan werd het terug een 'Karen Veressen' moment. In een straffe versie van 'Ain't No Sunshine' van Bill Withers moet Malford Milligan wel gedacht hebben, zo , zo hier moet ik een antwoord op gaan geven en dat deed hij ook.

Eerlijkheidshalve moeten we natuurlijk toegeven dat we met z'n allen zo talrijk zijn afgezakt naar de 'Palethe' voor de volgende gast. Of zeg maar meteen 'twee'. Want sinds de samenwerking met 'The Southern Aces' zijn Malford Milligan en Jack Hustinx onafscheidelijk geworden. Straf ook dat 'PC' deze twee klasbakken wist te strikken voor zijn 9de editie van deze 'Juke Joint' en zo voelen we ons meteen in het zuiden.

Malford Milliggan en Jack Hustinx hebben beiden al een meer dan indrukwekkend parcours afgelegd, al voor ze met elkaar in contact kwamen. Zo was Jack Hustinx samen met Richard van Bergen de grondlegger van de 'Shiner Twins', een Americana formatie waarmee ze het destijds ook schopten tot op 'Blues Peer'. Voor Malford Milligan begon het allemaal pas toen hij in zee ging met de ritme sectie van 'Double Trouble' van Stevie Ray Vaughan en met 'Storyville' al meteen in 1993 als supergroep konden worden bestempeld. Het waarom zouden we vanavond gaan te horen krijgen.

Opener werd 'This Old World' uit hun recente album 'I Am A Witness" uit 2021, maar ook het mooie 'I Will Humble You' uit een vorig album werd hier met veel verve gebracht. Je voelde het tot in je kleinste teen, dit zou een memorabele avond gaan worden en al meteen werd het geweldige "Good day For The Blues' gebracht en hoeft het nog gezegd dat hierop een daverend applaus volgde. Ook het Americana getinte 'Against My Will' werd een kippenvel moment. Voeg daarbij nog de Tex Mex grooves uit de accordeon van Patrick Cuyvers en zelfs Malford Milligan was onder de indruk.

Malford Milligan, dat is ook soul ten voeten uit en met "Pooring Water On A drowning Man' van James Carr uit 1967 werd er hier een moment van opperste bewondering gebracht. Alsof het vanaf toen het niet meer op kon kwam Otis Redding ook nog om de hoek kijken kijken 'I Got Dreams To Remember' en je voelt het in de ganse beleving dat Otis Redding en Malford Milligan een geheel vormen. Het einde nabij met de titeltrack uit het laatste album van Malford milligan & The Southern Aces 'I Got A Witness' en zo kon ook nog Fabio Canini zijn kunstjes op de sixstring etaleren. Marcus en René hadden toen als een professionele ritme sectie het ganse parcours foutloos afgelegd en zo kreeg iedereen hier vanavond een welverdiend en warm applaus.

Iedereen terug voor de verplichte encore en dat werd samen met Karen Veressen 'Mama Talk To Your Daughter', eentje dat ook is terug te vinden om Malford's solo album 'Sweet Cherry Soul' uit 2002. Wij bleven verbouwereed achter dat het gedaan was, en helaas ze kwamen niet meer terug. Ik wil de stress nu niet in de schoenen schuiven van Patrick Cuyvers maar wat volgend jaar met de 10de editie? ;-).

Met dank aan Tom Coppers